OPRUIMEN VOOR JE DOODGAAT:
de edele Zweedse kunst van Döstädning
Auteur: Margareta Magnusson
Wil je je familie na je dood niet opzadelen met uitpuilende kasten en kamers, orden dan je bezittingen bijtijds. ‘Opruimen voor je doodgaat draait niet alleen om spullen. Als dat zo was, dan zou het niet zo moeilijk zijn.’
Opruimen van spullen en emoties
Dat zegt de auteur Margareta Magnusson, een Zweedse dame van ‘ergens tussen de 80 en 100 jaar oud’ . Opruimen gaat niet alleen over spullen wegdoen, maar opruimen gaat over emotie. In een heel leven verzamelt een mens van alles, spullen en herinneringen. Opruimen gaat dan niet zo snel. Je blijft natuurlijk steken in liefdesbrieven van vroeger, in fotoboeken of in schoolspullen. Er komen zowel positieve als negatieve emoties bij je naar boven. Je wandelt over het laantje der herinneringen. Dat is ook de reden waarom Margareta er voor pleit dat je er op tijd mee begint. Dan kun je alles rustig bekijken en je leven overzien. Dan heb je de tijd om te bedenken wat je met je spullen zult gaan doen.
Reflecteren op je leven
Döstädning is het Zweedse gebruik om je materiële bezittingen te ordenen tegen het einde van je leven. Het is een manier om je nabestaanden nergens mee op te zadelen, maar ook een ritueel dat je helpt om te reflecteren op je leven – of dat nou binnenkort op zijn einde loopt of nog bij lange na niet. Wat laat je achter aan materiële bezittingen als je er zelf niet meer bent? Wat zegt dat over jou? En zou je daar dan maar niet beter zelf de regie in nemen? Door de erfstukken te scheiden van de rommel, orden je ook de waardevolle herinneringen.
Een paar tips uit het boek:
1.Begin rond je 65ste, dan heb je er zeker nog puf voor. Kies een tempo dat bij je past. Zie ontspullen als een mooie manier om je leven te overzien. Verkoop wat weg mag of schenk het weg. Dat levert soms leuke contacten op met een veilingmeester, kopers of de medewerkers van de kringloopwinkel.
2. Sla foto’s en brieven nog even over. Opspelende herinneringen halen de vaart eruit. Ben je klaar met de rest, overweeg dan dia’s en foto’s in te scannen en op een USB-stick uit te delen. Of sorteer foto’s en stop ze voor elk familielid in een envelop. Margareta deelt ze uit op bijzondere momenten.
3. Laat instructies na zoals Margareta’s moeder op briefjes deed: ‘Deze kleding kan naar het goede doel’ of ‘dit boek moet terug naar Jonas’. Op de revers van een paardrijtenue hangt de naam van een contactpersoon van een museum. ‘Het voelde alsof zij me begeleidde’, schrijft de auteur.
4. Nodig kandidaten uit voor de bezittingen die weg kunnen: een kleinkind, buurman of jonge kennis die op zichzelf gaat wonen. Laat zien wat je hebt en vertel het verhaal erachter. Misschien kun je tassen en dozen klaarzetten zodat jouw overbodige spullen direct met de nieuwe eigenaar mee kunnen.
5.Voorkomen gêne bij familie. Zorg dat nabestaanden niet van streek raken van brieven of dagboeken. Voer ze aan de papierversnipperaar of gooi ze in het vuur. En snoei alvast in geheime verzamelingen. Margareta: ‘Bewaar je favoriete dildo, maar gooi de andere vijftien weg’.
6. Maak een weggooidoos voor na je dood met je oude liefdesbrieven en aandenkens. Goed om af en toe in te kijken en gemakkelijk weg te gooien als je er niet meer bent. Neem geen grote doos, een schoenendoos moet afdoende zijn.
Vier het geluk dat een mens in een leven verzamelt
Opruimen voor je doodgaat is een praktische gids die je helpt inventariseren wat écht belangrijk is, om zo comfortabel en stressvrij mogelijk met je bezittingen om te gaan. Margareta Magnusson bespreekt het proces van herinneren, ouder worden en de dood op verrassend vrolijke wijze, en laat zien dat döstädning een ontroerende en waardevolle methode is die jou of iemand die je liefhebt kan helpen om al het geluk te vieren dat een mens in een leven verzamelt.
